(Verslag van red. Witgoor Dessel)
Wat een memorabele zaterdagavond hebben we achter de rug. Gisteren moesten onze jongens aan de bak op het veld van FC Oppuurs, op basis van het klassement een haalbare kaart. Wilden we in het spoor van de leider blijven, moest er ook gewoon gewonnen worden. Bovendien speelde leider K. Lyra T.S.V. de topper tegen Berg en Dal, waardoor er sowieso een topploeg punten zou laten liggen. Terug naar onze eigen wedstrijd, waar Paul Wilms nog steeds enkele jongens moet missen. Goed nieuws wel over Sander Geukens, die voor het eerst de 15 wist te halen dit seizoen na langdurig blessureleed.
De partij zelf kon voor ons niet beter beginnen. Al na enkele minuten spelen, kon Kerim Hangisi aanleggen. De poging leek geen doelpunt op te leveren, maar een verdediger van Oppuurs raakte de bal nog even aan, waardoor hij z’n eigen doelman verschalkte: 0-1, de perfecte start. De thuisploeg was wat onder de indruk en wij begonnen meer en meer druk naar voren uit te oefenen. Die druk leverde al snel resultaat op. Ron Van Reet pakte uit met een zwak schot, maar de thuisdoelman verkeek zich volledig op die bal en liet deze gewoon door z’n armen glippen: 0-2 na een kwartier spelen.
Een monsterscore leek in de maak, maar we waren achteraan eigenlijk gedurende 90 minuten veel te nonchalant om gerust te zijn. Hierdoor kon Oppuurs meer dan eens de neus aan het venster steken. Eerst ging een bal maar net naast en niet veel later was het prijs: 1-2. Een aanval van de thuisploeg werd door onszelf afgewerkt in eigen doel. Wij hadden al 2 keer hun hulp gehad en joviaal als we zijn, wilden we ook iets terugdoen. Seppe Coeckelbergs scoorde al twee weken op rij en wou die goede lijn doortrekken. Jammer genoeg ging de bal dit keer voorbij onze eigen doelman. Geen man overboord, want we hadden nog steeds de voorsprong in handen.
Iets voorbij het halfuur zag het er nog een pak rooskleuriger uit voor Geel-Groen. Na een goede aanval leek Ron Van Reet simpel z’n tweede van de avond binnen te leggen, maar hij werd vlak voor hij kon scoren omvergeduwd in de zestien: strafschop en rood voor de topscoorder van Oppuurs. Tom Janssen, die sinds het vertrek van Davy Inge Lore William-Wagemans de strafschoppen voor z’n rekening neemt, twijfelde niet en legde de 1-3 netjes in de benedenhoek. 4 doelpunten, een strafschop en een rode kaart na een goede dertig minuten spelen: de supporters kregen waar voor hun geld.
Youngster Jorne Leysen was afgelopen week jarig en wou graag nog voor rust de kers op de taart zetten en hiermee het spektakelstuk nog wat extra ingrediënten geven. Hij zette zichzelf enkele minuten voor rust achter een vrije trap, net buiten de zestien en trapte het leer heerlijk in de hoek binnen: 1-4, de supporters waren in extase. Je voelde aan alles dat dit wel eens een stevige uitslag kon worden met nog 45 minuten tegen 10 man op de planning. Toch kwamen we zeer slap uit de kleedkamer.
De tweede periode was nog maar goed en wel afgetrapt of de 2-4 stond al op het bord: een doelpunt dat té gemakkelijk gescoord kon worden. De thuisploeg kreeg hoop op een spectaculaire remonte, maar Mathias Huygens dacht daar even anders over. Hij begon aan een solo van iets over het middenveld en leek zichzelf vast te zullen lopen. Daarop besliste hij zich aan een afstandsschot te wagen en wat voor één. Het leer ging heerlijk in de linkerbovenhoek: 2-5 en de euforie was enorm na het geweldige doelpunt.
Meer dan eens kregen we de kans om de score nog verder uit te breiden, maar plots scoorde de thuisploeg opnieuw na minder verdedigen bij ons: 3-5 en meteen weer een ander wedstrijdbeeld. Het sprankeltje hoop dat de thuisploeg opnieuw kreeg, werd echter opnieuw kort na de aansluitingstreffer tenietgedaan. Kerim Hangisi kreeg de bal aangespeeld van Jorne Van Genechten en besloot alle hoop weg te nemen door de 3-6 op het bord te zetten na een goede 80 minuten spelen. Dit was meteen ook de eindstand en zo blijven we het geweldig doen. Met nog twee wedstrijden op het programma in de heenronde kunnen we terugblikken op een zéér sterke eerste periode.